- gılâf
- (A.)[ فﻼﻏ ]kın, kılıf.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
gılâf
Look at other dictionaries:
GILAF — Kın. Kılıcın kılıfı. Bir şeyin üzerinin örtüs … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GILAF-I LATİF — Lâtif ört … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GILAF-I SEYF — Kılıç kını … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tahtuk — gilaf, zarf, kab, kın … Çağatay Osmanlı Sözlük
taktuk — gilaf. zarf, tütün ve tömbeki tavlası … Çağatay Osmanlı Sözlük
GULÜF — (Gılâf. C.) Kınlar, mahfazalar, kılıflar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TAGLİF — (Gılaf. dan) Kınına koyma, kılıfına sokma. * İyi kokulu nesneler yapmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEGALLÜF — (Gılaf. dan) Kılıflanma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İGLAF — (Gılaf. dan) Kınına sokma, kılıfa koyma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kılıf — is., Ar. ġilāf 1) Bir şeyi korumak için kendi biçimine göre, çoğunlukla yumuşak bir nesneden yapılmış özel kap Bütün vücudu sanki ziftten bir kılıf içine tıkılmış gibi idi. Y. K. Karaosmanoğlu 2) mec. Yolsuz bir işe bulunan sudan gerekçe Birleşik … Çağatay Osmanlı Sözlük
